صفحه نخست / حدیث و سنت نبوی / دین و مذهب

روزه در ادیان مختلف

اشتراک گذاری

این کلمه به رسم امساک از همه یا بعضی از انواع غذا خصوصا برای مقاصد دینی اطلاق می‌شود. مفهوم روزه گرفتن در بسیاری از ادیان عمده جهان هم‌چون مسیحیت، هندو، اسلام، یهودی و بودایی بسیار ریشه‌دار است. در حالی که بعضی روزه‌ها با ایام و جشن‌های خاصی ارتباط دارند، بعضی دیگر غالبا به دلایل معنوی انجام می‌شود. در یهودیت، مسیحیت و اسلام روزهای خاصی برای روزه گرفتن وجود دارد، در حالی که در دین بودا معمولاً برای غلبه بر میل برای چیزهای مادی و رسیدن به آرامش و شادی است.
برای یهودیان مهم‌ترین روز برای روزه گرفتن یوم کیپور یا روز توبه است. در روز، یهودیان برای ۲۵ ساعت تمام نه چیزی می‌خورند و نه می‌آشامند و این روز در کنیسه در حال دعا می‌گذرانند. هدف این روز توبه از همه گناهان و طلب بخشش خداوند است.
در اسلام، روزه گرفتن در قرآن برای دفع بدی توصیه شده است. در طول ماه رمضان که ماه مقدس روزه گرفتن مسلمانان است، آن‌ها هر روز از سحر تا غروب آفتاب بدون حتى قطره‌ای آب روزه می‌گیرند. و هر کس که مریض است یا ناخوشی داشته باشد، لازم است صدقه بدهد یا در عوض آن فدیه بپردازد. ماه روزه گرفتن در عید فطر به انتهای خود می‌رسد.
از طرف دیگر هندوها به دلایل مختلف روزه می‌گیرند، بعضی برای آرام کردن خدایان معین در معبد خدایان هندویی روزه می‌گیرند، در حالی که بعضی به عنوان شکرگزاری روزه می‌گیرند و با وجود این بعضی دیگر در جشن‌های مخصوص مثل جاماشتامی (Jamashtami) یا روز تولد کریشنای بزرگ روزه می‌گیرند. روی‌هم رفته، روزه گرفتن در هندوئیزم با هدف بیان احترام نسبت به خدایان معین و طلب برکات از سوی آنان انجام می‌شود.
مسیحیان نیز ایام خاصی برای روزه گرفتن دارند. بسیاری از مسیحیان در طی لِنت (Lent)، دوره‌ی چهل روزه که از چهارشنبه خاکستری شروع می‌شود و تا عید پاک به طول می‌انجامد، روزه می‌گیرند. این به یادبود روزه‌ی چهل روزه انجام می‌شود که یهودیان مجبور بودند در طول اقامت‌شان در صحرای سینا روزه بگیرند. از طرف دیگر بعضی از ادیان هم‌چون دین زرتشتی به این رسم اعتراض کرده‌اند و انکار می‌کنند که اجتناب از خوردن غذا بتواند به هیچ یکی از اهداف دینی کمک کند. به هر حال،‌این نقطه نظری‌ست که دیگر گروه‌های دینی با آن مخالف هستند و اظهار می‌دارند که خودداری از غذاخوردن نمادی از کنترل امیال و غلبه بر نیازهایشان است، که بدین وسیله به آرامش فکر و خوشبحتی دست می‌یابند.
برگرفته شده از کتاب: فرهنگ ادیان (Dictionary of Relions)/ صفحه: ۱۰۴ و ۱۰۵.
نویسنده: آمریته شارمه (Amarita Sharma)
مترجم: فاطمه سموات