آخرین اخبار

شرح مختصری از زندگی و فعالیت‌های خیرخواهانه عالم ربانی و جلیل القدر حضرت مولانا محمدکریم سپاهیان (رح)  

شرح مختصری از زندگی و فعالیت‌های خیرخواهانه عالم ربانی و جلیل القدر حضرت مولانا محمدکریم سپاهیان (رح)   حضرت مولانا محمدکریم سپاهیان استاد بیان و خطیب سرشناس بلوچستان و از علمای تراز اول و ریش سفیدان شهرستان سراوان نیمه شب سه شنبه و به علت سکته قلبی جان به جان آفرین تسلیم و به دیار […]

اشتراک گذاری
۲۴ مهر ۱۳۹۹
1109 بازدید
کد مطلب : 5399

شرح مختصری از زندگی و فعالیت‌های خیرخواهانه عالم ربانی و جلیل القدر حضرت مولانا محمدکریم سپاهیان (رح)

 

حضرت مولانا محمدکریم سپاهیان استاد بیان و خطیب سرشناس بلوچستان و از علمای تراز اول و ریش سفیدان شهرستان سراوان نیمه شب سه شنبه و به علت سکته قلبی جان به جان آفرین تسلیم و به دیار حق شتافتند.

ایشان سال۱۳۳۶ خورشیدی در دزّک سراوان و در خانواده ای با ۴ برادر و ۱ خواهر که به عناون کوچکترین فرزند خانواده دیده به جهان گشودند. در کودکی مادر بزرگوار خویش را از دست داده و هنگامیکه به دنیا آمدند پدرشان نابینا بودندو کودکی ایشان با کمک به پدر نابینایشان همراه بود.از همان آغاز کودکی علاقه شدیدی به دین و مذهب اسلام داشتند. هنگامیکه همواره و در پنج وقت روز پدرشان را برای ادای فریضه نماز به مسجد می‌بردند این علاقه به نوعی دل بستگی تبدیل شد و از هرگونه فرصتی برای فراگیری قرآن کریم استفاده نموده و قرآن را در همان دوران کودکی و در مسجد جامع قدیم دزّک در نزد یکی از علمای محلّی به نام مرحوم ملّا امام بخش فرا گرفتند.

دوران تحصیل ابتدایی را از ۶ سالگی در دبستان بزرگمهر روستای زنگیان( شمس تبریزی امروزی) به مدّت ۶ سال به پایان رساندند امّا به علّت دوری اماکن تحصیلی و نبود وسایل رفاهی و حمل و نقل و تنهایی پدر تحصیل را ترک گفته و وارد بازار آزاد برای کار شدند. پس از مدتی پدر ایشان نیز وفات کرد و ایشان در حالی که هنوز به مرحله ی جوانی نرسیده بودند کاملاً یتیم شدند.

پس از اولین جهاد علمی بزرگ در بلوچستان که به همّت علمای بزرگی همچون مولانا عبدالعزیز سربازی، مولانا محمد شهداد مسکانزهی، مولانا قمرالدین ملازهی، مولانا عبدالعزیز ساداتی و… که به دلیل احساس ضرورت وجود مراکز دینی در بلوچستان، در ارتباط با آشنایی با دین صورت گرفت و مدارس دینی بصورت سازماندهی شده بوجود آمدند؛ مولانا سپاهیان که پس از فوت پدر در پی ادامه تحصیلات خویش بودند در حوزه علمیه سرجو که ریاست آن بر عهده مولانا محمد شهداد مسکانزهی بود ثبت نام نمودند.

در حوزه علمیه تازه تاسیس سرجو اساتید زیادی وجود نداشتند بخاطر همین پس از مدتی کوتاه (حدوداٌ ۴ ماه) از آن مدرسه خارج شده و برای یادگیری و تحصیل بیشتر راهی پاکستان شدند. پیرامون اولین سفر ایشان به پاکستان در جهت تحصیل علم خودشان در یادداشت کوتاهی که درباره ی زندگی از ایشان به جای مانده چنین نوشته اند: «در سن ۱۶ سالگی با چند نفر عازم ماشکید سراوان شدم. در طول سفر به دلیل نبود وسایل حمل و نقل با پای پیاده تا جالق و پس از آن به ماشکید رفتیم و پس از چند روز توقف در ماشکید با اتوبوس عازم کویته پاکستان شدیم که در آنجا نیز ۲ روز منتظر قطار ماندیم و سپس با قطار به کراچی رفتیم».

به محض رسیدن به کراچی مستقیماً به دارالعلوم جامع کراچی که ریاست آن در آن زمان بر عهده مفتی محمد شفیع عثمانی(مفتی اعظم وقت پاکستان) بود رفته و با گذراندن امتحان ورودی در این مرکز علمی ثلت نام نمودند. در دارالعلوم کراچی در محضر علمای بزرگ شبه قاره هند از جمله قاری رعایت الله، مولانا محمد اسحاق مدنی و مولانا سبحان محمود(ره)و… به تحصیل علوم دینی مشغول شدند. پس از آن در حوزه علمیه دارالخیر جامعه صدیقیه کراچی در رشته تبلیغ دینی به ادامه تحصیل پرداخته و در همانجا فارغ التحصیل شدند. ازاساتید ایشان در جامعه صدیقیه میتوان از پیر طریقت حضرت مولانا اسفندیار خان مدیر حوزه، مولانا محمّد حسین بلوچ و شیخ التفسیر مولانا شیرین محمّد نام برد.

پس از اتمام تحصیلات در دوران انقلاب اسلامی به وطن بازگشته و در سراوان مطابق رشته شان به تبلیغ دین مبین اسلام و امر به معروف و نهی از منکر پرداخته و از آنجایی که در فن بیان و سخنرانی بسیار توانا و چیره دست بودند به استاد بیان و خطیب بلوچستان شهرت پیدا کردند. مدّتی بعد به پیشنهاد مولانا غلامرسول بارکزئی به عنوان استاد حوزه علمیه اشاعه التوحید سراوان مشغول بکار شدند و به طلاب علوم دینی شیوه تبلیغ عالمانه اسلام را آموخته و تا پایان عمر با برکتشان به تهذیب نفس، خدمت به دین اسلام و تبلیغ آن، ارشاد و راهنمایی مردم، تربیت طلاب و علما پرداختند. از همان اوایل بازگشتشان به سراوان به تقاضای مردم روستای هوشک امام و خطیب جمعه مسجد جامع هوشک سراوان انتخاب شده و در سالهای اخیر نیز در حوزه‌ی امور مذهبی با دانشگاه آزاد اسلامی سراوان همکاری داشته اند.

این عالم جلیل القدر و بزرگوار در اواخر زندگی در بستر بیماری بودند و سرانجام در شب سه شنبه هفتم مردادماه سال ۱۳۹۹ و در سن ۶۳ سالگی دعوت حق را لبیک گفته و به دیار باقی شتافتند. بدون شک رحلت این شخصیت بزرگ و عالم ربانی ضایعه ای بزرگ و جبران ناپذیر برای جامعه بلوچستان خواهد بود. با آرزوی علو درجات برای این عالم فرهیخته و تسلیت به جامعه بلوچستان و خصوصاً مردم شهرستان سراوان

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

* Copy This Password *

* Type Or Paste Password Here *