عبادت و بندگی فقط از آن الله رب العزت است.

اشتراک گذاری

حم [الزخرف : ۱] وَالْکِتَابِ الْمُبِینِ [الزخرف : ۲] إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآناً عَرَبِیّاً لَّعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ [الزخرف : ۳] وَإِنَّهُ فِی أُمِّ الْکِتَابِ لَدَیْنَا لَعَلِیٌّ حَکِیمٌ [الزخرف : ۴] أَفَنَضْرِبُ عَنکُمُ الذِّکْرَ صَفْحاً أَن کُنتُمْ قَوْماً مُّسْرِفِینَ [الزخرف : ۵] وَلَا یَمْلِکُ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِهِ الشَّفَاعَهَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ یَعْلَمُونَ [الزخرف : ۸۶] شیخ التفسیر مولانا محمّد عثمان (حفظه الله) ، امام جمعه مسجد جامع الخلیل شهرستان خاش در خطبه های نماز جمعه این هفته (۲ اسفند ۱۳۹۲) با تلاوت آیات اولیه و آیه ۸۶ سوره حم زخرف، در بخش اول سخنرانی خود خلاصله ای از مطالب قبلی و معانی سوره شوری اشاره داشت و بیان نمود:

موضوع سوره شوری وحدت ادیان سماویه بود این گفته شد که تمام ادیان آسمانی یکی بوده اند. همه ادیان آسمانی دعوت به عبادت الله تعالی بود و نفی عبادت غیر الله، این موضوع با دلایل عقلی ، نقلی ، وحی به اثبات رسید. دلایل نقلی آمد که تمام گذشتگان از انبیا گرفته تا اولیاء الله همه و همه داعی فقط عبادت الله تعالی بودند، همه گفتند تنها الله را بپرستید و بس. از نظر عقلی هم این موضوع ثابت شد وقتی که محسن و مربی الله متعال است عقل هم حکم می کند که تشکر و قدردانی از محسن بجا آورده شود. اصول و قانون است که انسان باید غلام احسان باشد یعنی هرکسی بر او احسانی می کند و احسانی کرده است باید قدردانی و تشکر از او شود. همه می دانند که محسن اعظم، محسن همه ما الله متعال است. او جان به ما داده است، رزق و روزی هم او به ما می دهد هم موجب ذات ماست و هم موجب رزق و روزی ماست همانطورکه خود ما را او پیدا کرده است رزق و روزی ما را هم او پیدا می فرماید و عطا می کند. الله میفرماید: (وَمَا بِکُم مِّن نِّعْمَهٍ فَمِنَ اللّهِ ) هر آنچه که به نزد شما از نعمت است همه از جانب الله است ، همه را او داده است. فرزند ، مال ،ایمان ،اسلام را او داده است. حالا کسانی اسلام را پذیرفته اند قرآن را پذیرفته اند و ایمان آورده اند ، آنها به این نعمت الله تعالی نمادیده شده و مشرف شده اند و آن انسانهایی که هنوز اسلام را نپذیرفته اند از این نعمت محرومند آنها باید جست و جو کنند که از این نعمت عالی، خالی و محروم نمانند. این نعمت موجود است، هرکسی به این نعمت ناعل شد ، ساعر شد او دنیا و آخرت خود را سروسامان داده است.

عقل به همه حکم می کند که عبادت و بندگی فقط حق الله است و او را بپرستید. دلیل وحی همین امر و حکم الله است که فقط او را بپرستید. در سوره شوری این مطالب ثابت شده اند.

مولانا محمد عثمان در ادامه بیانات خود به موضوع سوره حم زخرف پرداخت: سوره زخرف نیز جواب شبه ای و اعتراضی است که بر دعوای ما قبل وارد می شود. در سوره حم مومن آمد( فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ [غافر : ۱۴]) صدا کنید فقط الله رب العزت را در هر حالت و در هر حاجت ، هر حاجتی که دارید و در هر مکان و حالی که قرار دارید صدا کنید الله را ، در آن حال که خالص کنید دعا و فریاد خود را فقط برای او. (وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ) و اگرچه کفار ، مشرکین این اخلاص فی الدعا و توحید فی الدعا شما را ناپسند می دانند.

یک شبه ای و یک اعتراضی دیگری وارد می کنند همانطور که ما قبل سوره حم سجده جواب شبه بود. حم شوری جواب دوم اعتراض مخالفین و مشرکین بود. همچنین سوره زخرف جواب اعتراض و شبه ی سوم آنهاست. مشرکین می گفتند ما پرستش آلهه یعنی معبودان باطله خود را به این عقیده می کنیم که آنها برای ما به درگاه الله شفاعت می کنند.

آنها چون بندگان محبوب و مقرب و مستجاب الدعوا هستند ما آنها را می پرستیم و عبادت می کنیم ، عبادت بدنی ، مالی برای آنها بجا می آوریم که آنها از ما خشنود و راضی شوند و برای ما به درگاه الله متعال سفارش و شفاعت کنند. ما گناهکاریم ، اینطور می گفتند ما در این حد نیستیم که ما مستقیماً از خدا طلب کنیم و خداوند متعال دعای ما را اجابت کند اما اولیاء الله ، انبیاء که وفات کرده اند، انبیاء علیهم السلام اولیاء آنها بندگان مقرب و محبوب خدا هستند. ما انبیاء و اولیاء را می پرستیم و برای آنها عبادت مالی بجا می آوریم و نذر می دهیم و آنها را صدا می زنیم آنطور که خدا را صدا می زنیم. از آنها ما می خواهیم که شما چون بنده محبوب خدا هستید از خدا بخواهید که این حاجت و خواسته ما را به ما عطا کند.

مولانا محمد عثمان در ادامه بیان نمود که قرآن عظیم الشان در سوره یونس میفرماید:( وَیَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ یَضُرُّهُمْ وَلاَ یَنفَعُهُمْ وَیَقُولُونَ هَـؤُلاء شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللّهِ) و می پرستیدند غیر از الله مانند: انبیاء ، اولیاء ، ملائکه ، جنات ، بندگان مقدس و مخلوق و محبوب خدا را، (وَیَعْبُدُونَ) می پرستیدند ، پرستش بدنی یعنی به نزد آنها ، دور آنها ، حول آنها طواف می کردند.

(یَعْبُدُونَ) می پرستیدند به صورت طواف و حول آنها دور می زدند. (َیَعْبُدُونَ ) به درگاه آن سنگ و بت می رفتند و سجده می کردند، (َیَعْبُدُونَ) او را صدا می کردند و فریاد می زدند و می گفتند یا فلان! ای فلان به داد من برس ، ای فلان حاجت من را برآورده کن، مصیبتم را دورکن و بیماری ام را شفا بده. این پرستششان بود.

(َیَعْبُدُونَ) مال خود را برداشت و نذر او می کردند این عبادت بدنی و مالی آنها بود. این عبادت چیه؟ مالی است. مال دادن در راه خدا عبادت خدا است یا نه؟ قربانی دادن برای خدا عبادت خدا است یا نه؟ صدقه دادن عبادت خداست یا نه؟ هرکسی که گاو ، گوسفند و پول می دهد در راه خدا ، اینها همه عبادت هستند. آنها هم مالشان را برای معبودان باطله بعنوان عبادت می دادند.

همچنین مولانا محمد عثمان در ادامه اظهار نمود که در سوره انعام الله متعال میفرماید:( وَجَعَلُواْ لِلّهِ مِمِّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَالأَنْعَامِ نَصِیباً َقَالُواْ هَـذَا لِلّهِ بِزَعْمِهِمْ وَهَـذَا لِشُرَکَآئِنَا) قرار می دادند از آنچه که می کاشتند( مِمِّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَالأَنْعَامِ) از مزروعات و حیوانات حرثه ای بیرون و تعیین می کردند و می گفتند (هَـذَا لِلّهِ) این سهم برای الله است (وَهَـذَا لِشُرَکَآئِنَا) و این سهم برای معبودان ما است. (بِزَعْمِهِمْ) قرآن میفرماید به گمان خود این طور تقسیم می کردند.

این عبادات مالی و بدنی آنها برای غیرالله بود که بجا می آوردند. لذا آنها تحت این نظریه و عقیده پرستش می کردند و می گفتند که آنها از این طریق از ما خشنود و راضی می شوند و برای ما به درگاه خدا شفاعت می کنند.

قرآن عظیم الشان آمد و این عقیده آنها را ترغیب داد. رب تعالی در آیات فراوان و متعددی فرمود و به تعبیرات مختلف این عقیده آنها را نسبت به غیرالله قرآن ترغیب کرده است.

خطیب جمعه مسجد جامع الخلیل در بخش پایانی سخنان خود تعاریفی از عبادت داشت: الله تعالی توفیق عبادت خالص که مقبول عندالله باشد به ما عنایت بفرماید. عبادت مقبول آن عبادت است که به طریقه تعلیم آنحضرت صلی الله علیه و سلم باشد. عبادت مقبول عبادتی است که قرآن و حدیث او را تأیید کند و مطابق قرآن و حدیث باشد و خودساخته ، پرداخته انسانها نباشد. عبادت آن است که الله تعالی او را عبادت قرار داده است.

همه بندگان خداوند در هر رکعت نماز خود می خوانند: (إِیَّاکَ نَعْبُدُ وإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ)پروردگارا ما تنها تو را می پرستیم و استعانت هم از تو می طلبیم و ما فقط بندگی تو را بجا می آوریم و استعانت ، امداد فقط از تو می گیریم و بس.

تمام دین خلاصه شده در همین( إِیَّاکَ نَعْبُدُ وإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ ).

الله متعال همه ما را به راه راست هدایت کند.(((آمین یا رب العالمین)))