آخرین اخبار

مولوی جواد عصار:در مسیر فراگیری علم نباید از هدف اصلی که رضایت پروردگار است، غافل شد

به گزارش  مدرسه دارالقرآن سراوان به نقل از سنی دیلی به نقل از پایگاه اطلاع رسانی احناف خواف، مولوی عصار – مدرس حوزه علمیه احناف خواف – در نماز جمعه (۱۴ فروردین ماه۹۴) اهل سنت خواف، با تلاوت آیه«قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ»(زمر) پیرامون علم و فضیلت آن به ایراد سخن پرداخت. […]

اشتراک گذاری
۲۲ فروردین ۱۳۹۴
544 بازدید
کد مطلب : 3619

به گزارش  مدرسه دارالقرآن سراوان به نقل از سنی دیلی به نقل از پایگاه اطلاع رسانی احناف خواف، مولوی عصار – مدرس حوزه علمیه احناف خواف – در نماز جمعه (۱۴ فروردین ماه۹۴) اهل سنت خواف، با تلاوت آیه«قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ»(زمر) پیرامون علم و فضیلت آن به ایراد سخن پرداخت.

وی در مقدمه سخنان خویش به زندگینامه حضرت امام ابوحنیفه(رح) اشاره ای نمود و در زمینه بیوگرافی این شخصیت بزرگ گفت: نام ایشان، نعمان بن ثابت بن زوطی می باشد. آنحضرت(رح) در سال هشتاد هجری در شهر کوفه چشم به جهان گشوده و از دوران کودکی در مغازه به پدرشان کمک می کرد. ایشان کم کم به علم و دیانت و معرفت علاقه مند شده و به جایی رسید که می توان آنحضرت را پدر علم فقه نامید.

در جهان کنونی بیشترین مقلدان مسلمان در فقه و احکام، مقلّد امام ابوحنیفه(رح)هستند. آنحضرت(رح)به حلال خوری و کسب درآمد از راههای حلال توجه بسیار حساسی داشت. و همواره می فرمود: بهترین درآمد کسب حلال است و نیکوترین رزقی که انسان می خورد دست رنج اوست.

امام ابوحنیفه(رح)سودهای سالانه شان را جمع می کرد و بوسیله ی آن احتیاجات اساتید و محدثین و خوراک و پوشاک و دیگر نیازمندی های آنان را خریداری می نمود و باقیمانده آن را به آنان داده و می فرمود: آن را در رفع احتیاجات خویش خرج کنید و جز خدا را سپاس مگویید، چون چیزی از مال خویش به شما نداده ام بلکه همه ی آن از فضل و بخشش خداوند بر من و به خاطر شما است.

امام ابوحنیفه(رح)در جستجوی علم و دانش تلاش های زیادی کرد. از دوران بیست و دو سالگی که شاگردی حضرت حماد بن ابی سلیمان در فقه و فقاهت را انتخاب نمود و زانوی تلمّذ در محضر این فقیه بزرگ زد، حدود هجده سال تا زمان وفات حضرت حماد بن ابی سلیمان همواره در مجالس علمی و کلاس های درس استاد خود حضور پیدا می کرد. امام اعظم(رح) احترام خاصی برای استاد خود قائل بود، تا جایی که حتی حاضر نبود پای خود را به طرف خانه استاد دراز کند.

مولوی جواد عصار اظهار داشت: امام ابوحنیفه(رح) در صحنه های مختلف اجتماعی و سیاسی نیز حضور داشت. اما هرگز اجازه نمی داد که سیاستمداران و قدرت مندان زمان علم و دانشی را که خداوند به ایشان عنایت کرده بود، به نفع خود بکار گیرند. لذا وقتی ابوهبیره از ایشان درخواست می کند که حکم قضاوت را بر عهده بگیرد، و آنحضرت(رح) از نیت او که اطلاع دارد، هرگز حاضر نمی شود که این پُست را انتخاب کند.

وی در زمینه شاگردان ایشان اینگونه گفت: حضرت امام ابوحنیفه(رح)شاگردان بسیار زیادی را تربیت نمود؛ از جمله: امام ابویوسف و امام محمد بن حسن شیبانی(رح) که از بزرگان فقه و فقاهت احناف به شمار می آیند که بعد از آنحضرت(رح) اندیشه های فقهی ایشان را گسترش دادند و مبنای فقهی مکتوب حضرت امام توسط شاگرد برومندشان حضرت امام محمد (رح) باقی ماند که کتاب های ایشان به عنوان صحاح سته فقهی در جهان علم می درخشد.

وی در زمینه اساتید امام ابوحنیفه(رح) اظهار داشت: امام ابوحنیفه(رح)از چهار هزار نفر از علمای تابعین کسب علم نموده و در زمان تابعین فتوا صادر می نمود. حتی گاهی وقتها اساتید امام، سوالات خود را از آنحضرت(رح) می پرسیدند.

امام شافعی(رح) در تعریف امام اعظم(رح)اینگونه می فرمود: مردم در فقه تحت سرپرستی و عیال ابوحنیفه هستند.

فضیل بن عیاض(رح)نیز اینگونه آنحضرت(رح)را می ستود: ابوحنیفه مرد فقیهی بود که در فقه شهرت داشت، شخصی توانگر که به بخشیدن مال به آنانی که نزد او می رفتند معروف بود و در آموختن شبانه روزی علم بردبار بود ، شب را نیکو می داشت و آن را به نماز شب می پرداخت(این موضوع در مورد ایشان معروف است)، بسیار سکوت می نمود، کم سخن بود مگر آنکه مسأله ای را در مورد حلال یا حرام پاسخ می گفت.

مالک بن انس(رح) درباره ی ایشان چنین می فرماید: اگر ابوحنیفه اراده می کرد، با قیاس به شما ثابت می کرد که ستون هایتان از جنس چوب هستند می توانست شما را قانع نماید که آن ها از چوب هستند. یعنی چنان حق را می دانست و آنرا به درستی دریافته بود که وقتی سخنی می زد که شاید در ظاهر خلاف آن بود، اما با بیان درست دلایل خود چنان نتیجه گیری می کرد که عیناً سخن حضرت امام صحیح می باشد.

مولوی عصار در زمینه منافع و مضرات علم خاطرنشان کرد: علم در اسلام از ارزش بسیار زیادی برخوردار است. اولین امری که خداوند متعال، پیامبر را به آن متوجه می کند علم است.«اقْرَ‌أْ بِاسْمِ رَ‌بِّکَ الَّذِی خَلَقَ ﴿١: علق)

وی افزود: خداوند متعال در بسیاری از آیات قرآن به مقام اهل علم اشاره کرده است. حتی به پیامبر اکرم(ص) دستور داده که چنین دعا کند:«قُل رَّ‌بِّ زِدْنِی عِلْمًا ﴿طه:١١۴﴾» بگو: پروردگارا! (در پرتو قرآن) بر دانشم بیفزا.

خداوند متعال اهل علم را از کسانی که علم ندارند و در جهالت زندگی می کنند جدا می کند؛«هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ»(زمر)؛ آیا اهل علم با افرادی که علاقه ای به علم ندارند برابراند؟!

خداوند متعال اهل خشیت حقیقی را علما معرفی می کند؛«إِنَّمَا یَخْشَى اللَّـهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ»(فاطر: ۲۸) تنها علما، از خدا، ترس آمیخته با تعظیم دارند.

پیامبر اکرم(ص) در فضیلت علم و علما می فرمایند:«من یرد الله به خیراً یفقهّه فی الدّین» هر که را خدا قصد خیری به او داشته باشد، او را در کسب فقه و فقاهت و علم و دانش توفیق عنایت می کند و او را دانشمند دینداری می سازد.

آنحضرت(ص) نیز فرمودند: اگر کسی می خواهد غبطه بخورد و آرزو بکند که به مقام فرد دیگری برسد، فقط برای دو نفر ارزش دارد؛ اول: کسی که خداوند مالی به او عنایت کرده و به او توان داده تا مالش را در راه خدا خرج نماید، دوم: کسی که خداوند به او دانشی عنایت کرده تا آنرا در بین مردم پخش می کند و آنها را تعلیم می دهد.

نبی اکرم(ص) فرمودند: هر کس در مسیر علم و دانش تلاش کند، خداوند مسیر بهشت را برای او هموار می گرداند.

سخنران این هفته نماز جمعه اهل سنت خواف خطاب به نمازگزاران گفت: گاهی اوقات بعضی افراد فکر می کنند صرفاً لباس یک شخص نشان دهنده علم اوست. یا فکر می کنند که هر سوالی که از هر کس پرسیدند فوراً باید پاسخ آنها را بدهد.! اما باید دانست که در پرسیدن سوال دقت کرد. کسی که سوال می کند، باید در طلب حق باشد نه در طلب خواسته خود.

همچنین بعضی ها فکر نمی کنند که این سوالی که مطرح می کنند در چه سطحی است و از هر کسی که ببینند که یک لباس خاصی دارد، سوال خود را از وی می پرسند.! شاید این بنده خدا صرفاً لباسی پوشیده، اما واقعاً اهل علم و دیانت نباشد. پس باید شخص در برطرف کردن جهالت خود و در کسب علم و معرفت، هم هدف درستی داشته باشد و هم از کسانی که دانشمند آن علم هستند سوال کند. لذا در مسائل دینی سعی شود مسائل مکتوب گردد و از دارالافتاءها و مراکز علمی معتبر خود سوال شود.

وی تأکید کرد: این را بدانید که علما نوشته اند: شخصی که هر نوع سوال دیگران را پاسخ می دهد و حاضر نیست به ناآگاهی خود اعتراف نماید، شخصی مجنون و دیوانه است.

پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: از خدا می خواهم که به آن زمان نرسم؛ زمانی که از علما پیروی نشود، از افراد حلیم حیا کرده نشود، قلوبی سنگدلانه افراد را در بر گرفته است، اما زبان شان اهل قرآن است.

وی در مورد طلب علم جهت رضایت خداوند اظهار داشت: یکی از مسائلی که اهل علم باید توجه کنند، این است که علم را فقط جهت رضایت خداوند طلب کنند. اگر کسی در بین اهل علم و فرهنگ، صرفاً سواد را یاد می گیرد تا افراد جاهل او را شخصی عالم و آگاه بدانند، العیاذ بالله مسیر خود را به سمت آتش جهنم سوق داده است.

وی افزود: کسی که علم و معرفت می آموزد، باید به فکر نفع رساندن به دیگران نیز باشد. امام ابوحنیفه(رح) با توجه به تلاش های زیادی که در مسیر علم نمود، با کسب علم و معرفت و نفع رسانی به دیگران، به جایی می رسد که امروزه برآوردهای علمی نشان از این دارد اکثریت مسلمانان دنیا مقلد آن شخصیت علمی بزرگ هستند.

پیامبر اکرم(ص) در مورد کسی که خودش از علم خود نفع نمی برد، می فرمایند: کسی که علم را برای دیگران دارد و از علمش نفع می برند، اما خودش از علم خود استفاده نمی کند، مانند فتیله چراغی است که خود را می سوزاند و هیچ منفعتی برای خود ندارد، اما دیگران از او نفع می برند.

هدف در تعلیم علم، باید رضایت پروردگار باشد. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: هر که علم را برای غیر خدا طلب کند، یا علم بخواند و قصد او غیر الله باشد، جایگاه او آتش است.

آنحضرت(ص) نیز فرمودند: هر کس علم می خواند که باید با آن رضایت پروردگار را حاصل کند، اما او صرفاً به جهت کسب مال دنیا به طرف آن علم رفته است، او بوی بهشت را در قیامت در نخواهد یافت.

این مدرس حوزه علمیه احناف خواف تصریح کرد: امروزه علوم در رشته ها و فنون مختلفی جستجو می گردد. انسان می تواند در هر یک از رشته ها به کسب علم بپردازد. اما مقصد حقیقی تک تک انسانها رسیدن به پروردگار است. پس نباید در مسیر علم از هدف اصلی آن غافل شد.

مولوی عصار در بخش پایانی سخنان خود در زمینه تحولات سیاسی خاطرنشان کرد: تحولات سیاسی و جنگ هایی که متاسفانه امروز بین مسلمانان در نقاط مختلف دنیا در حال انجام است، این جنگ ها و مسلمان کُشی ها قلب هر مسلمانی را جریحه دار می کند. ما هم بر لزوم حفظ تمامیت ارضی کشورها و عدم دخالت گروه یا یک کشور در امور کشور دیگر را تأکید نموده، از خدای متعال خواهانیم این کشمکشها را به صلح و آشتی بدل فرماید.

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

* Copy This Password *

* Type Or Paste Password Here *