نا امنی در سراوان!

سراوان طی ماه گذشته شاهد ۵ ـ ۶ فقره قتل و آدم ربایی بوده است و این یعنی نا امن بودن این شهر؛ نظرسنجی‌های برخی فعالین مجازی نشان می‌دهد که سراوان دومین شهر نا امن استان است و شاید در ماه گذشته مقام اوّل استانی را نیز دارا شده باشد. شهری که پیش از این نماد فرهنگی استان شناخته می‌شد.

تحلیل‌های مردمی درباره‌ی این قتل‌ها متفاوت است؛ اما چیزی که مشهود است، همانا انگیزه‌های شخصی و احساسات برتری جویانه‌ی قبیله‌ای است. چشم و هم‌چشمی، وجود شغل‌های کاذب و معاملات مواد مخدر، ثروت‌های باد آورده و دسترسی سریع و آسان به سلاح‌های گرم؛ وقتی که این‌ها به دست پابرهنگان دیروز بیفتد، خردها را مسخ کرده و از انسان، حیوانی درنده خو می‌سازد و آدم را به ناگاه یاد سخن ابوعلی سینا می‌اندازد که می‌گفت: ”من از گاو خیلی می‌ترسم؛ چون عقل ندارد و شاخ هم دارد!“

هنگامی که عقل از آدمی رخت بر بندد، دیگر نمی‌نگرد که اصلاً طرفِ من چه کسی بوده است؛ راه قضایی را در پیش نمی‌گیرد؛ چون خود مجرم است، به شریعت نمی‌رود؛ چون شرع را با این معاملات کاذب چه کار! او باید دست به سلاح ببرد؛ حتىٰ گناه‌کارِ به زعم خود را هم نمی‌زند، بلکه گاهی پدرش را، دگر باره پسرش را، بار دیگر برادرش را و بدتر از آن حتىٰ دوستش را ـ گر چه از قومی دیگر باشد ـ نشانه می‌گیرد؛ آن هم نه در بیابان و نه در شب، در روز روشن و در شهری که دیگران را نیز با صدای گلوله‌هایشان بترساند.

ضعف بنیه‌های دینی و اجتماعی و عدم پیگیری به موقع مراجع قضایی راه را بر مجرمان هموارتر خواهد کرد؛ لذا در این باره بر علما، معتمدان، ریش سفیدان، مقامات سیاسی و امنیتی لازم است که هر چه سریع‌تر علت‌ها را بررسی کرده و نگذارند که شهر بیش از این دستخوش عده‌ای نابخرد قرار گیرد و نیروهای نظامی و انتظامی هم تا نیرو و توان دارند باید در جهت مبارزه با مواد مخدر از پا ننشینند.

منبع:سنت آنلاین