مولانا فاروقی: دعا شفای بیماری‌های روحی و روانی است

مولانا غلام حیدر فاروقی، امام جمعه اهل سنت بیرجند، در خطبه های نماز جمعه (۱۸ بهمن ۱۳۹۲) اظهار داشت: خداوند متعال برای ارتقای روح و رسیدن آن به درجه کمال انسانها را موظف به دعا نموده است تا اینکه در همه حالت‌ها و در همه اوقات لحظات انسان‌ها به یاد پروردگارشان باشند و ارتباطشان را با پروردگار قطع نکنند.

مولوی فاروقی ادامه داد: انسان در برابر حوادث و بلاها و مصیبت‌ها و مشکلات ناتوان و ضعیف است و برای جبران این ضعف و ناتوانی چاره ای جز دعا کردن و کمک خواستن از پروردگارش ندارد. دعا شفای بیماری‌های روحی و روانی است، روانشناسان توصیه می کنند برای اینکه به بیماری روحی و روانی دچار نشوید حتما درد دل و مشکلتان را با دیگران در میان بگذارید. فطرتا نیز همین طور است؛ وقتی انسان دچار مشکلی می شود، دوست دارد مشکلش را با نزدیک ترین افراد خانواده اش یا با صمیمی ترین دوستش در میان بگذارد، این باعث می شود که فشار روحی ناشی از ناراحتی مقداری کاهش یابد. وقتی شخص مسلمان می داند همه چیز در دست خداست و مشکل گشا و حاجت روا خداست؛ چه بهتر است هنگامی که به مشکلی برخورد می کند یا حادثه ای برای او رخ می دهد دست به دعا بردارد و به درگاه خداوند متعال راز و نیاز کند و حل مشکلش و رفع مصیبتش را از خدا بخواهد. به مجرد اینکه انسان با بلند کردن دست و ریختن اشک مشکلش را با خدا بازگو می کند و از خدا طلب کمک می کند خود به خود این ناراحتی روحی و روانی کاهش پیدا می کند.
امام جمعه اهل سنت بیرجند در خصوص اهمیت دعا خاطرنشان کرد: خداوند متعال دعای انسانی را که در حالت اضطرار قرار داشته و دست به دعا برمی دارد، رد نمی کند. خداوند متعال در آیات مختلف مومنین و بندگانش را دعوت می کند تا اینکه هر خواسته ای که دارند از خدا بخواهند؛ «و إذا سألک عبادنی عنی فإنی قریب أجیب دعوه الداع إذا دعان فلیستجیبوا لی و لیومنوا بی لعلهم یرشدون» در شان نزول این آیه در تفاسیر نقل شده است که چند نفر از بادیه نشینان و اعراب نزد پیامبر(صلی الله علیه وسلم) آمدند و عرض کردند: یا رسول الله! اگر خدا نزدیک است، وقتی خدا را می خوانیم و از خدا کمک می طلبیم آهسته با خدا صحبت کنیم، اما اگر خدا دور است و صدای ما به خدا نمی رسد ما بلند خواسته خود را مطرح کنیم و از خدا کمک بخواهیم؟ خداوند متعال این آیه را نازل کرد. خداوند متعال چنان به انسان نزدیک است که هیچ مخلوقی مانند خدا به انسان نزدیک نیست.
ایشان در ادامه اظهار داشت: خداوند به انسان نزدیک است. در دنیا معمول این است که فردی که از رئیس جمهور یا شخصی در مقام و منصب بالا تقاضایی داشته باشد، اگر به آن مقام دسترسی نداشته باشد یا تصور کند که شاید به خواسته اش چندان توجهی نکند، لذا افرادی را واسطه قرار می دهد، به عبارت دیگر به پارتی متوسل می شود،  اما نمی توانیم خدا را- نعوذ بالله- با رئیس جمهور یا شخصی دیگر تشبیه کنیم و بگوییم همان طور که رئیس جمهور به حرف فرد معمولی توجه نمی کند و باید یک وزیری از وزرا و یا شخصی که حرفش نزد رئیس جمهور ارزش دارد را واسطه کنیم، برای خواستن از خداوند متعال نیز باید چنین کنیم، بلکه برای خواستن از بارگاه الهی نیازی به هیچ پارتی و واسطه ای نیست و تشبیه خداوند به بندگان ناجایز است؛ قرآن عظیم الشأن می فرماید: «لیس کمثله شئ و هو السمیع العلیم» وقتی خدا نزدیک است وسیله قرار دادن یک مخلوق کار بیهوده و ناجایزی است، چرا که خدا از قلب و خواسته ما آگاهی دارد و همه چیز را می داند و همه چیز در دست اوست. لذا چه نیازی است که ما پیامبر را واسطه قرار دهیم؟ پیامبری که خداوند ایشان را مورد خطاب قرار داده و می فرماید: «قل لا أملک لنفسی نفعا و لا ضرا إلا ما شاء الله»